zondag 22 december 2013

Kerstbal La Vita doneert €200,-

Gisterenavond  21 december jl. Was er weer een super gezellig kerstbal bij de dansschool van  LaVita.
Door een grote opkomst was het gezellig druk. Er werd o.a gedanst op mooie kerstmuziek. Eric, Hanneke en Yvette hadden voor lekkere hapjes gezorgd tijdens de hele avond.
Dankzij de grote opkomst kunnen wij bijna €200,- bijschrijven als donatie voor ons team. 
Top! Dank jullie wel. In het bijzonder  Paul Kottrik, Yvette Jager, Fred van Leeuwen, Hanneke Lamphen- van den Berg en Eric Lamphen.
Natuurlijk ook dank aan alle andere dansparen, die zich zaterdagavond in het zweet gedanst hebben en dit mooie sponsorbedrag bij elkaar gedanst hebben. Wij trappen ALS de wereld uit! 


René, Eric en Olaf
Petsonlycyclingteam



vrijdag 20 december 2013

Kerstcadeau nodig?


Ben je nog op zoek naar een geschikt kerstcadeau en wil je daarbij bovendien het goede doel steunen? Ga naar de webshop van de Tour du ALS!

Kerstcadeau bestellen en doneren!


donderdag 19 december 2013

21 maart 2014!

Vrijdag 21 maart 2004 as. organiseren wij een spinningmarathon. De opbrengst van deze spinningmarathon komt ten goede aan de Tour du ALS. La Vita Veenendaal maakt dit mogelijk. Fantastisch! Aan het programma wordt hard gewerkt.
Ontdek wat @LaVita jou te bieden heeft!

Sportlaan 7
3905 AD Veenendaal
0318 - 745 945
info@lavitaveenendaal.nl





donderdag 12 december 2013

Monument Mont Ventoux omver!

Wind blaast monument Tom Simpson op Ventoux omver!
Origineel Bericht op Grinta BE van 12 december 2013.

Waarschijnlijk is de gedenksteen, geplaatst op de top van de Mont Ventoux ter nagedachtenis van de Britse wielrenner Tom Simpson, rond 6 december jl. door de wind omgewaaid. Gelukkig is de steen zelf nog heel. Iedere fietser die de kale berg beklimt vanaf Bedoin kent het monument. De meeste fietsers stoppen er, maken foto's of laten zich fotograferen bij het monument. Er wordt o.a op Facebook massaal gereageerd op het bericht.
"De Kale Berg" heeft direct Joanne Simpson, een van de dochters van Tom, geïnformeerd. Joanne laat weten sprakeloos te zijn, evenals haar moeder Helen Hoban, de weduwe van Tom. Joanne is al in actie gekomen om het monument zo snel moglijk te herstellen.



René Lamphen
About the Author
Ondernemer| Wielrennen | Koersfiets, Mountainbikre
& fixed-Gear|Zwitserland| Utrecht| Col du ALS

woensdag 11 december 2013

Plofsluis

Plofsluis
De Plofsluis of keersluis bij Jutphaas is een onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie.  In 1937 werd met de bouw van deze sluis begonnen, maar deze was nog niet voltooid toen de Tweede Wereldoorlog in Nederland uitbrak. Na de oorlog werd het bouwwerk nooit meer voltooid.  Het Amsterdam-Rijn kanaal werd in 1952 wel voltooid. De plofsluis was het middelpunt van mijn vaste trainingsrondje. Vanuit Utrecht via de Overeindseweg richting Houten over de plofsluis naar Fort Jutphaas. De Rijnhuizerdraaibrug vormde de verbinding tussen de twee delen van Jutphaas: het Overeind en het Nedereind. Via het fort waar ook de Voltreffer gevestigd was kon je over de draaibrug richting (Fort) Vreeswijk. Via het dorp Vreeswijk reed ik over de dijk naar Tull en 't Waal. Daarna via Schalkwijk terug naar Houten. Vervolgens koers richting Utrecht. In 1981 is het kanaal ter plaatse om de sluis heen gegraven. Hiermee verdween echter ook de historische oost-west verbinding tussen Jutphaas en Houten en ook het middelpunt van mijn trainingsrondje. Na zoveel jaren van trouwe dienst.
Recent is het initiatief genomen om deze verbinding weer te herstellen door het aanleggen van en "fietsbrug" bij de Plofsluis. Hiermee wordt de verbinding Jutphaas-Houten weer in ere hersteld. Vanaf de zomer 2015 kan iedereen van de fietsbrug gebruik maken. Ik weet zeker, dat ik in 2015 na meer dan 40 jaar op mijn racefiets mijn vaste  trainingsrondje weer eens zal maken!


René Lamphen
About the Author
Ondernemer| Wielrennen | Koersfiets, Mountainbikre
& fixed-Gear|Zwitserland| Utrecht| Col du ALS

Ronde van Culemborg

Ronde van Culemborg
Culemborg stond bekend om het Koninklijke Domein. De vier dreven omsloten het koninklijk domein. Jaren achtereen werd op de vier dreven een criterium gereden georganiseerd door wielervereniging Jan van Riebeeck uit Culemborg. In 1994 is de vereniging gefuseerd met wielervereniging De Batauwers uit Tiel. Mijn familie van vaders kant komt uit Culemborg. Het was daarom niet gek, dat ik vaste gast was op de vier dreven. Helaas mocht ik in die jaren daar zelf nog niet fietsen. Adspirantje hè. Dan maar als toeschouwer aanwezig. Diep ontzag had ik voor de amateurs. Tjonge wat reden zij hard en wat een prachtige fietsen. Sommige renners hadden zelfs twee fietsen bij zich en ook nog een set reservewielen. Zieleman, Presto, Peugeot, RIH, Bianchi. Wat een merken!
Jan van der Stroom jr. Amateur wielrenner uit Culemborg had ook twee identieke Peugeot racefietsen. Na afloop van de koers mocht ik van hem één van de twee fietsen naar de auto brengen. De fietsen waren wit gespoten met zwarte belettering en met Campagnolo onderdelen afgemonteerd. Ik deed alsof ik meegereden had met de koers en triomfantelijk terugliep naar de auto om mij, zoals gebruikelijk, bij de auto om te kleden. De fiets had minimaal framemaat 56 terwijl ik zelf framemaat 51 had! Iedereen kon zien, dat ik nog geen rondje gereden kon hebben op de voor mij veel te grote fiets! What the heck! Ik had weer een topdag gehad!

Graafschap Culemborg




René Lamphen
About the Author
Ondernemer| Wielrennen | Koersfiets, Mountainbikre
& fixed-Gear|Zwitserland| Utrecht| Col du ALS
René Lamphen
About the Author
Ondernemer| Wielrennen | Koersfiets, Mountainbikre
& fixed-Gear|Zwitserland| Utrecht| Col du ALS

Op de fiets naar Vleuten

In de jaren 70 werd er in Vleuten (zover ik mij kan herinneren) een (club)criterium verreden. De wedstrijd maakte deel uit van de clubcompetitie waar ik aan meedeed. Lekker dicht bij huis. Daar kon ik op de fiets heen. Had mijn vader ook weer eens een vrije dag. Als renner uit de regio was ik moreel verplicht om te gaan voor een goede klassering. In dit kader bracht mijn vader mij op het idee om het parcours vooraf te verkennen. En dan niet een uurtje voor de start, maar regelmatig op de fiets naar Vleuten tuffen en het rondje meerdere malen afleggen! Zo gezegd zo gedaan. Ik kreeg mijn vader zo gek, om met zijn Opel Kadet mee te gaan. Ik op de fiets er heen. We hadden samen een plan bedacht. Pa in de auto voor mij uit laten rijden en ik sprinten naar de bumper, af laten zakken en weer sprinten naar de bumper. Tot ik erg gek van werd. Intervallen dus! Een tweede trainingsoefening die wij deden was: op de bumper rijden voor de bocht. Mijn Pa gaf in de bocht gas waardoor ik in de bocht moest lossen. Na de bocht weer aanzetten en het gat naar de Opel Kadet dichtrijden.  Het parcours had eigenlijk maar vier scherpe bochten. Prima oefeningen om deze bochten feilloos te leren nemen. De laatste bocht die uitkwam langs het spoor was lastig te nemen. Sneed je de bocht niet goed aan dan belandde je in de bosjes of de haag langs de kant van de weg. Een deel van het parcours liep langs het spoor. Nabij het voormalig Station Vleuten? Alle inspanningen werden beloond. Ik reed naar een keurige derde plek!

René Lamphen
About the Author
Ondernemer| Wielrennen | Koersfiets, Mountainbikre
& fixed-Gear|Zwitserland| Utrecht| Col du ALS