Anton Geesinkstraat

Mijn trainingsmaatjes waaronder Ben Lambo en Rob Oskam waren net als ik serieus bezig met de wielersport.

Na schooltijd sprak ik ook weleens af met een ander trainingsmaatje waarvan ik, na al die jaren de naam vergeten  ben. Hij woonde in de buurt van de Anton Geesinkstraat in Utrecht. Ik haalde hem daar op om samen onze trainingskilometers te maken. Zijn vader hamerde er bij vertrek op, dat wij goed moesten trainen! Waarom hamerde zijn vader daar iedere keer op? Als wielrenner moet je toch trainen? Anders kom je in het peloton niet mee! Vreemd?! Erg fanatiek was hij niet. Kreeg zijn vader dan toch gelijk? De tijd, dat wij wegbleven (meestal zo'n twee uur) waren belangrijker dan de afgelegde kilometers. Ik wilde mijn kilometers wel maken, maar mijn maatje uit de Anton Geesinkstraat had andere interesses. Na een uur gereden te hebben vond hij het wel genoeg. Hij zette koers naar de binnenstad van Utrecht.

Ik volgde gedwee. Ons ritje eindigde op de Oude Gracht bij een gokhal.  Tegenwoordig is hier  Casino Fortuna gevestigd. Ik maar buiten wachten. De afspraak was immers: samen uit samen thuis. Na een uurtje kwam hij naar buiten vol adrenaline. Het laatste stuk naar huis reed hij als een bezetene. Logisch met al die adrenaline in je lijf! Bij aankomst thuis stond zijn vader hem al op te wachten. Trots als een Pauw. Zo te zien had zijn zoon weer enorm zijn best gedaan. Hij moest eens weten! Onze gezamenlijke trainingsafspraak hield niet lang stand. Gelukkig maar!
About the Author
@René Lamphen
Ondernemer| Wielrennen | Koersfiets, Mountainbike & fixed-Gear|Zwitserland| Utrecht| Col du ALS