De Rookworst

De rookworst
In de jaren 70-80  was de wielerploeg van "Van Erp" een begrip in de wielersport. De paarse formatie was een bezienswaardigheid in Brabant. Bij nagenoeg alle wielerwedstrijden in Brabant was de paarse formatie present. De ploeg was zeer succesvol. Als adspirant en nieuweling reed ik bij regelmaat in het Brabantse land. (On)bedoeld om de amateurs en profs van de paarse formatie te zien rijden. In het zuiden (onder de grote rivieren) waren de wielerverenigingen veelal katholiek.
Rugnummers moest je veelal ophalen in het plaatselijke dorpscafé. In 9 van de 10 keer gesitueerd naast of tegenover de katholieke kerk. Het was daarom niet ongebruikelijk, dat de pastoor het startschot loste. Zo reed ik een keer een koers tegen de Belgische grens. Van huis uit waren mijn ouders katholiek. Ik was katholiek opgevoed en met deze achtergrond op zak kon deze koers niet mis gaan. Helaas zat een goede klassering er deze keer niet in. Toch wel sneu voor mijn pa, omdat hij het hele stuk vanuit Utrecht gereden had om mij hier te kunnen laten starten. Dan maar gaan voor de premiesprints. Diverse  klassement sprints over meerdere ronden volgde. De eerste  serie sprints zat ik er niet bij. Niet goed opgelet. Nog slechts één serie sprints te gaan. Deze keer zat ik er wel bij! Ik werd derde in deze laatste serie. Kat in het bakkie! Toch met een paar gulden naar huis! Rugnummer inleveren na afloop en de enveloppe in ontvangst nemen. Ik kreeg inderdaad een enveloppe in mijn handen gedrukt. Snel opengemaakt. Geen gulden te bekennen wel een tegoedbon ter waarde van een paar gulden te besteden bij de plaatselijke slager. In te wisselen voor een rookworst. Toch maar gedaan! Meerdere malen ben ik door mijn pa eraan herinnerd, dat wij op een rookworst naar huis zijn gereden.

René

Kortenhoef

Kortenhoef
Begin augustus werd jaren achtereen in Kortenhoef een profcriterium verreden.  Kortenhoef is een meer dan duizend jaar oud veendorp en is voortgekomen uit dorpen die lagen rond het meer van de Bisschop van Utrecht: Ankeveen, Kortenhoef en Nederhorst.
In Kortenhoef stonden veel bekende en minder bekende profrenners aan de start. Als jonge wielrenner het moment om al die idolen van dichtbij mee te maken.
Kortenhoef was een begrip in de wielerwereld. Er kwam veel publiek op af. Om een plekje te bemachtigen langs het parcours ging ik al vroeg op pad. Op de racefiets naar Kortenhoef. Ruim 30 km op de fiets. Eerst richting Blauwkapel/ Groenekan, via Maartensdijk, Hilversum over de Vreelandseweg naar Kortenhoef. Een reservetube in je shirt weggestopt. Na een uurtje trappen op mijn vaste verzetje aangekomen in Kortenhoef.  Nu nog een plekje zoeken. Fiets tegen een boom planten en tussen de menigte doorwurmen om maar niets van het spektakel te missen. Toch wel apart? Als wielrenner had je aanzien. Of je nu wel of niet meedeed aan de wedstrijd. Men had ontzag. Zelfs voor mij ging men aan de kant. En na afloop: mijn fiets stond er nog! Dit hoef je nu niet meer te doen! Weer terug op de fiets. 30 km! Dit moet lukken in minder dan een uur! In mijn beleving lukte dit ook! Maar ja! Toen waren er nog geen +Garmin Edge, +Sigma Rox of fietsapps zoals +Strava en +Endomondo. Misschien heb ik mij die keer, dat ik naar Kortenhoef fietste wel voor de gek gehouden.

René

Anton Geesinkstraat

Mijn trainingsmaatjes waaronder Ben Lambo en Rob Oskam waren net als ik serieus bezig met de wielersport.

Na schooltijd sprak ik ook weleens af met een ander trainingsmaatje waarvan ik, na al die jaren de naam vergeten  ben. Hij woonde in de buurt van de Anton Geesinkstraat in Utrecht. Ik haalde hem daar op om samen onze trainingskilometers te maken. Zijn vader hamerde er bij vertrek op, dat wij goed moesten trainen! Waarom hamerde zijn vader daar iedere keer op? Als wielrenner moet je toch trainen? Anders kom je in het peloton niet mee! Vreemd?! Erg fanatiek was hij niet. Kreeg zijn vader dan toch gelijk? De tijd, dat wij wegbleven (meestal zo'n twee uur) waren belangrijker dan de afgelegde kilometers. Ik wilde mijn kilometers wel maken, maar mijn maatje uit de Anton Geesinkstraat had andere interesses. Na een uur gereden te hebben vond hij het wel genoeg. Hij zette koers naar de binnenstad van Utrecht.

Ik volgde gedwee. Ons ritje eindigde op de Oude Gracht bij een gokhal.  Tegenwoordig is hier  Casino Fortuna gevestigd. Ik maar buiten wachten. De afspraak was immers: samen uit samen thuis. Na een uurtje kwam hij naar buiten vol adrenaline. Het laatste stuk naar huis reed hij als een bezetene. Logisch met al die adrenaline in je lijf! Bij aankomst thuis stond zijn vader hem al op te wachten. Trots als een Pauw. Zo te zien had zijn zoon weer enorm zijn best gedaan. Hij moest eens weten! Onze gezamenlijke trainingsafspraak hield niet lang stand. Gelukkig maar!
About the Author
@René Lamphen
Ondernemer| Wielrennen | Koersfiets, Mountainbike & fixed-Gear|Zwitserland| Utrecht| Col du ALS

De startkaart.

De Volharding was gevestigd in de wijk Overvecht. De vereniging had daar in de jaren 70 een eigen clubhuis.  Daar reed ik mijn eerste clubwedstrijden. Wedstrijden werden georganiseerd op de straten eromheen.
Bij de aspiranten reed ik mijn eerste KNWU wedstrijden. Op de nationale kalender zocht ik samen met mijn vader de wedstrijden uit.  Startkaart op de post doen en maar hopen, dat je mocht starten. Altijd jammer als je de inschrijving voor de ingeschreven wedstrijd ‘volgeboekt’ voor het weekend retour ontving. Kreeg je de startkaart met akkoord terug dan was je blij. Bij elke wedstrijd altijd het vaste ritueel: verzetcontrole, fiets en kledinginspectie. Vooral bij de kledinginspectie kon je voor verrassingen komen te staan. Vooral bij Jo Oskam, voormalig consul bij de KNWU, moest je oppassen. Zelfs bij de clubwedstrijden. Clubshirt was verplicht, een zwarte race broek, handschoentjes, witte sokjes en zwarte raceschoenen.

 Waren de sokken niet hagelwit of waren je schoenen niet gepoetst, in de ogen van Jo Oskam, dan mocht je niet starten. Met een dikke sigaar in zijn mond nam Jo je van top tot teen op. De zenuwen gierde door je keel. Altijd blij als de routine-inspectie voorbij was en het startschot had geklonken.

About the Author
@René Lamphen
Ondernemer| Wielrennen | Koersfiets, Mountainbike & fixed-Gear|Zwitserland| Utrecht| Col du ALS

Toen ik elf was!

Toen ik 11 was! Mijn moeder was net overleden. Het verlies deed pijn. Om het verlies te verwerken stapte ik op mijn schoolfiets en reed zo hard als ik kon rondjes door de straten bij ons in de buurt. Mijn handen op het midden van het stuur. De ellebogen op 90 graden en met mijn neus op het stuur. Gestroomlijnd om minder wind te vangen. Ik deed Jan Janssen na (een Nederlands voormalig beroepswielrenner). Hij was als wielrenner actief van 1962 tot 1973. Hij won de ronde van Frankrijk in 1968. In de zomer van 1966 kwam ik in aanraking met het wielrennen. Mijn vader leende een oude "expresse" racefiets voor mij. Kwam uit België werd er gezegd. De fiets was eigenlijk te groot. Maar er zat in ieder geval een echt racestuur op.  Ik moest er wel zuinig mee zijn. In de winter van 1966 werd ik lid van de Volharding in Utrecht. Mijn eerste koers op de geleende fiets was een crosswedstrijd. In de buurt van de "Wilgenplas" Spek glad, sneeuw en ijs! Wat was ik nerveus! De start was niet best. Crossen is heel iets anders dan rondjes rijden in de straten rond ons huis! Er moest toch wel veel gelopen worden door het zand. Ik had daar voordeel bij. Uiteindelijk werd ik derde! Apetrots met mijn eerste medaille.


Het jaar daarop heeft mijn vader in Hank een nieuwe racefiets gekocht. Met een adspiranten verzet en tubes! 250 gulden! Wat een geld! Nu moest ik wel hard gaan trainen om die fiets " terug te verdienen." Wielrennen had mij te pakken!

René



About the Author
René Lamphen
Ondernemer| Wielrennen | Koersfiets, Mountainbike & fixed-Gear|Zwitserland| Utrecht| Col du ALS

Weekend. Fietsweer!

Aankomend weekend ziet er veelbelovend uit!

Zaterdag is vooral in het zuidoosten veel bewolking. Elders breekt in de loop van de dag de zon door. Het is de hele dag droog en de temperatuur valt een graadje hoger uit dan vandaag. Door de afzwakkende noordoostenwind wordt het gevoelsmatig ook meteen een stuk aangenamer.

Zondag draait de wind naar het noorden en trekt in het noorden aan tot (vrij) krachtig, mogelijk zelfs hard (7 Bft.) op de Wadden. Verder is het overwegend bewolkt, maar is de kans op neerslag klein. De maxima komen uit rond 8 graden.

Dus! Goed fietsweer! 

Fietsen in de herfst en winter kan prima. Je moet wel wat maatregelen nemen.

Tips:

Vooral tijdens de overgang naar de herfst/winter is het lastig de juiste fietskleding te dragen. Niet alleen de keuze van het jack en broek zijn van belang, minstens zo belangrijk is de onderkleding die je daarbij draagt. Thermo onderkleding zorgt er voor dat je het transpiratievocht goed kwijt raakte en houdt de warmte vast. Hierdoor blijft je lichaam droog en op de juiste temperatuur.
Ook bij de bovenkleding is van belang dat deze goed ademend is, omdat anders het vocht van je lichaam niet goed wordt afgevoerd. Ook moet het winddicht en regenbestendig zijn. Draag daarbij een lange koersbroek. 

In de winter en herfst moeten winterhandschoenen isolerend en waterdicht zijn. 

Wanneer je gaat fietsen met een temperatuur van zo’n 5 ^oC boven nul is het toch mogelijk dat je na een halfuurtje last kunt krijgen van koude voeten. Overschoenen zijn hierbij onontbeerlijk.
Bij niet al te koud weer kan je losse beenstukken en/of armstukken gebruiken. Als het na verloop van tijd toch te warm wordt kan je deze gemakkelijk weer uittrekken.

De winterperiode overbruggen

Het wegseizoen eindigt voor de meeste fietsers in oktober. Tijdens de laatste weken van het seizoen kan er qua omvang en intensiteit al een beetje gas teruggenomen worden. De Overgangsperiode, de winterperiode, wordt gebruikt om te herstellen van de inspanningen van de afgelopen maanden. Even de knop om. Enkele weken helemaal niets moeten doen is een pure noodzaak om je accu weer volledig te kunnen opladen.

30 mei 2014 as. Lijkt nog ver weg. Toch is een lange en volledige rustperiode volstrekt uit den boze, omdat daardoor de opgebouwde conditie weer verloren gaat. Daarom is het nu de tijd om enkele keren per week heel ontspannen een rustige duurtraining af te werken.Vandaag gestart met een extensieve duurtraining van 35 km. Binnenblad  en achter  niet zwaarder dan de 18. Hartslag op circa 60% van mijn maximale hartslag. Hoge trapfrequentie.

Ik probeer dit 3x in de week te doen. Zolang het weer het toelaat op de racefiets en anders op de mountainbike!

@René Lamphen

Vergeet niet! Sponsoren gezocht!

Eerste sponsorbijdrage!

Top!

Remco en Linda hebben vanmiddag € 50,- gedoneerd aan ons team! Wat een verrassing!

Eric, Olaf en ik waren vanmiddag een trainingsrondje rijden richting Arnhem. Het was wel fris, maar bij thuiskomst toch een voldaan gevoel. Bijna 50 km in de benen. Inclusief een pittig klimmetje bij de Westerbouwing.
Dat het koud was, kon je aan Eric zijn gezicht aflezen.

+Eric Lamphen 

Nog even snel gecheckt hoeveel er al gedoneerd was. Mijn oproep op Facebook en Twitter heeft effect gehad. Wie was de eerste? Remco en Linda! Fantastisch. Ik hoop natuurlijk, dat meer familieleden, vrienden en kennissen volgen!

Samen trappen wij ALS de wereld uit!

Doneren steeds makkelijker

Vanmiddag is onze blog verder aangepast. Vanaf vandaag is het mogelijk om Uw donaties door te geven op onze petsonlycyclingteam  blog. Ga hiervoor naar:

http://petsonlycyclingteam.blogspot.nl/p/sponsoren.html

Vul het formulier in en wij nemen persoonlijk contact met U op!

Klik op onderstaande link:

Help ons verder de Col du ALS op!

Wat een weer! Wat dan?

Vandaag is het weer aardig slecht, met harde windstoten en veel regen.

Zijn er wielrenners die hier niets van aantrekken en gewoon op de fiets stappen?

Een optie is indoor training
Trainen op de roller. Dit is een apparaat waar je je eigen fiets op kan plaatsen.

Naast een goed uithoudingsvermogen (VO2MAX) is kracht voor een renner een onmisbaar element. Specifieke kracht kunnen we heel goed trainen op de roller. Zorg dat je goed uitgerust aan deze trainingen begint. Deze trainingen zijn zwaar en belasten de spieren behoorlijk. 

Wat voor oefeningen doe je op de roller?
Veel dingen zoals een bloktraining. Een prima bloktraining is:  bv 40 seconden een hoog constant vermogen met lage omwentelingen. Vervolgens 20 seconden rust en dan begin je weer met 40 seconden inspanning. Dit herhaal je 10 keer.

Nog een oefening is zitten en staan. Hierbij gebruik je meer spieren en krijg je een hogere hartslag. Een minuut zitten en minuut staan is perfect. Je kan dit ook afwisselen.  Probeer je cadans boven de 90 omwentelingen per minuut te houden. Het staan wordt met een hoog vermogen steeds moeilijker.

Thanks to tacx